Lovecraft's Untold Stories

Gry, książki, czy też filmy oparte o prozę Lovecrafta, są dla mnie "must have". Uwielbiam tego pisarza i nie ukrywam, że jestem jego fanem, dlatego żadnej gry z tego uniwersum nie skreślę tylko po pobieżnym zagraniu. Lovecraft's Untold Stories to bardzo trudny rogalik, jeden z tych, co to większość graczy skreśli po kilku godzinach grania. Mechaniki w grze nie są oczywiste, bossowie trudni, a całość nieprzystępna w odbiorze,. Tej grze trzeba poświęcić czas, aby ją polubić. Moja początkowa opinia o tej produkcji wahała się między 5-6 punktów na 10, jednak kiedy się w nią wgryzłem, okazało się, że żałuje, iż to już koniec. Grę przeszedłem z pełną satysfakcją, chociaż były momenty, kiedy miałem ochotę powiedzieć DOŚĆ!!! Jeśli wydaje wam się, że Dark Souls to trudna gra, widocznie nie graliście w tego rogalika. 

Zaczynamy jako detektyw John Murphy wezwany w dziwnej sprawie na teren pewnej posiadłości. Bardzo szybko się okazuje, że gra nastawiona jest na walkę, a elementy horroru są znikome. Walczymy z kultystami oraz potworami z legend opartych o lore Lovecrafta, aby na końcu walczyć z bossem poziomu. Poza prologiem każdy poziom posiada mini zagadkę, którą należy rozwiązać, aby dostać się do sub poziomu. Można przejść poziom bez odkrywania sub poziomu, ale wtedy pominiemy istotne w śledztwie informacje, więc jeśli chcemy pokonać wszystkich przedwiecznych, zalecane jest rozwiązanie zagadek. Czasami są to proste kwestie w rodzaju znalezienia klucza, a czasami mini zagadki logiczne, nic z czym większość graczy przy odrobinie wysiłku sobie nie poradzi. Mapa generowana jest losowo w ramach lokacji, w której się znajdujemy. Nie wszystkie komnaty to walka, a w grze poza nawalaniem jest też sporo czytania oraz interakcji z dziwnymi przedmiotami. Podczas takiej interakcji z przedmiotem, postacią czy też rzeczami spoza naszego świata, możemy otrzymać różne nagrody, bądź zostać ukarani utratą poczytalności lub zdrowia. W grze poza paskiem życia, mamy też ukryty współczynnik poczytalności. Podczas walki otrzymujemy obrażenia głównie zdrowia, chociaż są przeciwnicy, którzy mogą wpływać na nasz umysł i doprowadzić nas do szaleństwa. Po przejściu poziomu trafiamy do "Dziwnego Miejsca" (Strange Place) gdzie poza skrzynią na wyposażenie znajduje się też tablica z poziomem wiedzy na temat przedwiecznych. Jest tam też pentagram, za pomocą którego możemy otworzyć przejścia do walki z głównymi bossami. Po przejściu historii detektywa zaczynamy profesorkiem (o ile odblokowaliśmy tą postać grając detektywem, co nie jest trudne) itd. Aby w pełni ukończyć grę konieczne jest przejście historii każdej postaci, a tych jest 5.

W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że twórcy nie poszli na łatwiznę i każda grywalna postać posiada własne lokacje, a potwory, z którymi walczymy, cechują się sporą różnorodnością, jest wiele takich, których nie zobaczymy, jeśli nie przejdziemy gry każdą postacią. Owszem jest niewielki recykling lokacji, ale nawet powtórzona lokacja ma często inne mini przygody, oraz zupełnie innych bossów oraz w każdym przypadku inny sub level. Zrobiono tu naprawdę kawał dobrej roboty, a gracz nie ma poczucia, że musi w kółko powtarzać to samo tylko inną postacią. Dodatkowo każdy grywalny charakter to zupełnie inny styl gry, co jest niewątpliwie zaletą. Czarownica walczy oczywiście czarami, profesorek bronią plazmową, złodziej się skrada itp. powoduje to, że grając kolejną postacią, musimy nauczyć się innych taktyk walki z przeciwnikami oraz radzenia sobie w trudnych sytuacjach takich jak omijanie pułapek itp. Rozwój bohatera polega głównie na odpowiednim wyposażeniu go w przedmioty, a każda postać w grze ma inne sloty. Przykładowo taka czarownica może nosić aż cztery amulety, podczas gdy detektyw tylko dwa, wzamian za to detektyw może mieć dwie bronie oraz granaty. Różnic pomiędzy postaciami jest sporo, a każda z nich to inny styl gry. Jedyne co łączy wszystkich bohaterów to " Strange Place" . Po odłożeniu przedmiotów w tym miejscu do skrzyni, po zmianie postaci, inny antagonista ma dostęp do wszystkich znalezionych przedmiotów, co znacznie ułatwia rozgrywkę oraz pozwala na opracowanie taktyki na kolejne poziomy. Zamiast zbierania doświadczenia, w grze znajdujemy dwa rodzaje waluty: Standardową kasę oraz informacje. Na każdym poziomie możemy znaleźć bibliotekarza oraz Żółtego króla, którzy za odpowiednią walutę sprzedadzą nam przydatne przedmioty (wyjątkiem są sub levele gdzie sklepów nie ma w standardowych komnatach, chociaż czasami pojawiają się w sekretach).

Aby grać w tego rogalika z satysfakcją, trzeba poświęcić jej naprawdę sporo godzin, zanim zrozumiemy mechaniki rządzące tym światem, a dodatkowo należy lubić piksel art, który tutaj jest na wysokim poziomie. Muzyka, odgłosy otoczenia oraz potworów wydają się sprawą drugorzędną i pomimo że są w klimacie, to jakoś nietrudno mi wyobrazić sobie grania w tę grę bez dźwięku. Produkcja nie spełnia ani jednego warunku, aby traktować ją jako horror, pomimo tego jest świetną grą, bardzo dobrze wykorzystującą mitologię Lovecrafta do stworzenia ciekawego rogalika. Tutaj nie będziecie się bać ze względu na klimat, tutaj będziecie ginąć jak psy, a beznadzieja ogarnie większość was, zanim dobrniecie do końca. Tylko 1% osób grających w tę grę pokonało wszystkich przedwiecznych. Po ponad 80 godzinach grania mi też się udało, ale czy wam się to uda?

PLUSY:
+ Duża różnorodność lokacji
+ Każdy bohater to inny styl gry
+ Trudna, ale "sprawiedliwa"
+ Długość rozgrywki
+ Świetny piksel art
+ Dobry rogalik, ale...

MINUSY:
... Słaby horror
- Możliwe, że za trudna dla większości
- Wymaga wielu godzin na zrozumienie mechanik
- Muzyka i dźwięki takie sobie

MOJA OCENA: 8/10

PS. Po przejściu tylko historii detektywa dałbym jej 6/10 maks. Gra zyskuje w oczach po wgryzieniu się w mechaniki nią rządzące.

PS2. Myślę nad zrobieniem poradnika do tej gry. Dajcie znać czy jest zainteresowanie, to być może zrobię.

Zapraszam do obserwacji naszego kuratora:
https://store.steampowered.com/curator/26553378/

Tekst do poczytana również na: https://steamcommunity.com/id/mg_mat/recommended/871420/